เจ็บจนชินรับไว้ไม่ไหว
แล้วไม่จำซักที
เฝ้าคอยเตือนบอกใจไว้
หยุดแล้วพอแล้วใจ
เจ็บควรจำไว้ซิใจ
ใยชอบทำเป็นลืม
บอกตรงใจรักนั้นอย่าฝัน
พักให้นานแสนนาน
หากเจอใครอดใจไว้
ไม่มีใครรักจริง
สิ่งจอมปลอมหลอมดวงใจ
รักใครเป็นต้องช้ำ
เจ็บและช้ำในใจฉันเอง
ช้ำจนมันล้นใจ
เก็บความเหงาเก่าๆ
ช้ำเกินกว่าใคร
ทำไมทำอย่างนี้ ใจนะใจ
เจ็บจนกายรับไว้ไม่ไหว
หรือใจยังไม่พอ
เที่ยวตามไปเก็บความรัก
ช้ำมาหนักทุกที
บอกตรงใจรักนั้นอย่าฝัน
พักให้นานแสนนาน
หากเจอใครอดใจไว้
ไม่มีใครรักจริง
สิ่งจอมปลอมหลอมดวงใจ
รักใครเป็นต้องช้ำ
เจ็บและช้ำในใจฉันเอง
ช้ำจนมันล้นใจ
เก็บความเหงาเก่าๆ
ช้ำเกินกว่าใคร
ทำไมทำอย่างนี้ ใจนะใจ
เที่ยวตามไปเก็บความรัก
ช้ำมาหนักทุกที
เจ็บจนชินแต่กายช้ำ
แล้วทำไมไม่จำ